អភិបាលកិច្ចប្រព័ន្ធគាំពារសង្គម
១. ទិដ្ឋភាពទូទៅ និងបញ្ហាប្រឈម
កន្លងមកបច្ចុប្បន្ន គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍ប្រព័ន្ធគាំពារសង្គម ត្រូវបានដាក់ចេញដោយក្រសួង-ស្ថាប័នរដ្ឋជាច្រើនទៅតាមមុខងារនិងភារកិច្ចរៀងៗខ្លួន។
ការរៀបចំគោលនយោបាយគាំពារសង្គមដោយឡែកពីគ្នារបស់ក្រសួង-ស្ថាប័ននីមួយៗ បង្ហាញពីកង្វះខាតនូវយន្តការសម្របសម្រួលរួមមួយ។ កត្តានេះនាំឲ្យមានអសង្គតិភាព ភាពខ្វះចន្លោះ ឬភាពត្រួតស៊ីគ្នារវាងគោលនយោបាយនីមួយៗ ដែលមានផលប៉ះពាល់ជាអវិជ្ជមានដល់ប្រសិទ្ធភាពនៃការប្រើប្រាស់ធនធាន ទាំងធនធានហិរញ្ញវត្ថុ និងធនធានមនុស្ស។
មិនតែប៉ុណ្ណោះ យន្តការតាមដាន និងត្រួតពិនិត្យអំពីប្រសិទ្ធភាពនៃការគ្រប់គ្រង ឬដំណើរការកម្មវិធីជាតិនីមួយៗក៏មិនទាន់មានវត្តមាននៅឡើយ ដែលនេះជាឧបសគ្គសម្រាប់ការវាស់ស្ទង់ផលិត-ភាពនិងប្រសិទ្ធភាពនៃការវិនិយោគសាធារណៈរបស់រដ្ឋ ព្រមទាំង ផ្តល់ផលវិបាកផងដែរក្នុងការកំណត់គោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍ជាបន្តបន្ទាប់។
២. យុទ្ធសាស្ត្រ និងគោលដៅអនាគត
នៅចំពោះមុខបញ្ហាប្រឈម និងចំណុចខ្វះខាតលើរចនាសម្ព័ន្ធនៃការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធគាំពារសង្គមនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលបានកំណត់នូវគោលដៅក្នុងការរៀបចំឲ្យមានប្រព័ន្ធគាំពារសង្គម ដែលមានលក្ខណៈប្រមូលផ្តុំ សង្គតិភាព និងប្រសិទ្ធភាព គ្របដណ្តប់ទាំងវិស័យសាធារណៈ និងឯកជន ដែលត្រូវមានការកំណត់ និងបែងចែកតួនាទីច្បាស់លាស់រវាង និងក្នុងកម្រិតនីមួយៗ ពោលគឺកម្រិតគោលនយោបាយ កម្រិតបញ្ញតិ្តករ និងកម្រិតប្រតិបត្តិករ។
៣. កម្រិតគោលនយោបាយ
ដើម្បីលើកកម្ពស់ការអភិវឌ្ឍប្រព័ន្ធគាំពារសង្គមឲ្យកាន់តែប្រសើរឡើង ព្រមទាំង ដើម្បីឆ្លើយតបនឹងតម្រូវការបន្ស៊ីយុទ្ធសាស្រ្ត គោលនយោបាយ និងសកម្មភាពគាំពារសង្គមនានា រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងបង្កើត “ក្រុមប្រឹក្សាជាតិគាំពារសង្គម” ដែលមានតួនាទីជាសេនាធិការរបស់រាជរដ្ឋាភិបាលក្នុងការសម្របសម្រួល និងតម្រង់ទិសជាយុទ្ធសាស្ត្ររួម លើការងាររៀបចំគោលនយោបាយគាំពារសង្គមដែលមានលក្ខណៈគ្រប់ជ្រុងជ្រោយ។
៤. មុខងារនៃក្រុមប្រឹក្សាជាតិគាំពារសង្គម
ក្រុមប្រឹក្សាជាតិគាំពារសង្គម មានមុខងារ (១) សម្របសម្រួលការរៀបចំគោលនយោបាយអភិវឌ្ឍន៍ប្រព័ន្ធគាំពារសង្គមរវាងក្រសួង-ស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ ឲ្យមានលក្ខណៈជាគោលនយោបាយរួមដើម្បីដាក់ស្នើសុំការអនុម័តពីប្រមុខរាជរដ្ឋាភិបាល (២) ពិនិត្យ និងតាមដានលើវឌ្ឍនភាព និងប្រសិទ្ធភាពនៃការអនុវត្តគោលនយោបាយគាំពារសង្គម ដើម្បីជំរុញឲ្យការអនុវត្តប្រព្រឹត្តទៅដោយរលូន មានសង្គតិភាព ប្រសិទ្ធភាព និងសក្តិសិទ្ធិភាព និង (៣) ផ្សារភ្ជាប់ និងបន្ស៊ីប្រព័ន្ធជំនួយសង្គមជាមួយនឹងប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គម ដើម្បីធានាសង្គតិភាព និងបំពេញបន្ថែមសកម្មភាពចាំបាច់ នៅក្នុងចក្ខុវិស័យរួមនៃប្រព័ន្ធគាំពារសង្គម និងផ្តល់លទ្ធភាពសម្រាប់ការផ្ទេរក្រុមគោលដៅពីប្រព័ន្ធមួយទៅប្រព័ន្ធមួយទៀតនៅពេលដែលឱកាសផ្តល់ឲ្យ។
៥. កម្រិតនិយ័តករ
ខុសប្លែកពីកម្មវិធី និងសកម្មភាពនៃប្រព័ន្ធជំនួយសង្គម ដែលទទួលហិរញ្ញប្បទានពីថវិកាជាតិ ភាពជោគជ័យនៃប្រព័ន្ធសន្តិសុខសង្គម គឺអាស្រ័យលើទំនុកចិត្តរបស់អ្នកចូលរួមដែលបានបង់ភាគទាន។ ចំណុចនេះទាមទារឲ្យមានយន្តការត្រួតពិនិត្យ និងតាមដានជាទៀងទាត់ដើម្បីធានាថា ផលប្រយោជន៍របស់អ្នកចូលរួមក្នុងរបបនីមួយៗត្រូវបានរក្សា។ លើសពីនេះ ដំណើរការរបបសន្តិសុខសង្គមមានលក្ខណៈស្មុគស្មាញនិងហានិភ័យខ្ពស់ ដែលអាចជះឥទ្ធិពលដល់ស្ថិរភាពនៃវិស័យហិរញ្ញវត្ថុ និងថវិកាជាតិ ព្រមទាំង សេដ្ឋកិច្ចជាតិទាំងមូល។ ដូច្នេះ រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងបង្កើតនិយ័តករសន្តិសុខសង្គម ដើម្បីគ្រប់គ្រងនិងត្រួតពិនិត្យដំណើរការប្រព្រឹត្តទៅរបស់ស្ថាប័នប្រតិបត្តិករសន្តិសុខសង្គម។ និយ័តករមានតួនាទីចម្បងក្នុងការតាមដានស្ថានភាពហិរញ្ញវត្ថុ កំណត់បទប្បញ្ញត្តិប្រុងប្រយ័ត្ន ស្តង់ដារប្រតិបត្តិការ និងវិធានចាំបាច់នានា ព្រមទាំង ត្រួតពិនិត្យអនុលោមភាពដើម្បីធានាថាប្រតិបត្តិការនៅក្នុងការផ្តល់សេវាសន្តិសុខសង្គមប្រព្រឹត្តទៅប្រកបដោយតម្លាភាព គណនេយ្យភាព និងចីរភាពហិរញ្ញវត្ថុ។ ទន្ទឹមនេះ ការបង្កើតយន្តការការពារសមាជិក និងផ្សះផ្សាវិវាទនៅពេលមានទំនាស់ ក៏ជាការទទួលខុសត្រូវរបស់ស្ថាប័ននិយ័តករផងដែរ។
ដើម្បីពង្រឹងប្រសិទ្ធភាពនៃការបំពេញការងារ និងដើម្បីចៀសវាងនូវការបង្កើតស្ថាប័នច្រើន និងរាយប៉ាយ ដែលនាំឲ្យមានផលប៉ះពាល់ដល់ប្រសិទ្ធភាពនៃការចំណាយថវិកាជាតិ អគ្គលេខាធិការដ្ឋាននៃក្រុមប្រឹក្សាជាតិគាំពារសង្គម នឹងបំពេញមុខងារបន្ថែមជាស្ថាប័ននិយ័តករដើម្បីតាមដាន គ្រប់គ្រង និងត្រួតពិនិត្យរាល់ប្រតិបត្តិការរបស់ប្រតិបត្តិករសន្តិសុខសង្គម។
៦. កម្រិតប្រតិបត្តិករ
គោលដៅចម្បងមួយនៃការធ្វើកំណែទម្រង់ប្រព័ន្ធគាំពារសង្គមនេះ គឺការរៀបចំឡើងវិញនូវរចនាសម្ព័ន្ធគ្រប់គ្រងរបស់ស្ថាប័នប្រតិបត្តិករ ដើម្បីធានាបាននូវប្រសិទ្ធភាពនៃការគ្រប់គ្រង និងដើម្បីបង្កើនប្រសិទ្ធភាពចំណាយថវិកាផងដែរ។ តាមរយៈនេះ រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងធ្វើការកែទម្រង់ស្ថាប័នប្រតិបត្តិករ។
៧. ប្រតិបត្តិករជំនួយសង្គម
រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងសិក្សាលើលទ្ធភាពក្នុងការបង្កើតមូលនិធិជំនួយសង្គម ដើម្បីគ្រប់គ្រង និងដាក់ឲ្យដំណើរការកម្មវិធីជាតិជំនួយសង្គមដែលមានលក្ខណៈជាកម្មវិធីឧបត្ថម្ភជាសាច់ប្រាក់។ ការបង្កើតមូលនិធិនេះ គឺជាការរៀបចំយន្តការសម្រាប់ការបោះជំហានទៅរកការធ្វើសមាហរណកម្មកម្មវិធីឧបត្ថម្ភសាច់ប្រាក់ទាំងអស់ឲ្យទៅជាកញ្ចប់កម្មវិធីតែមួយនៅពេលអនាគតផងដែរ។
មូលនិធិជំនួយសង្គម ក៏ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ផងដែរក្នុងការរៀបចំយន្តការបំពេញការងារជាមួយថ្នាក់ក្រោមជាតិ ដើម្បីជំរុញ និងបង្កើនប្រសិទ្ធភាពក្នុងការផ្តល់សេវាជំនួយសង្គមទាំងឡាយ ព្រមទាំង សម្របសម្រួលលើការរៀបចំការគ្រប់គ្រងប្រព័ន្ធចុះបញ្ជីសមាជិកឲ្យមានលក្ខណៈទូលំទូលាយ និងប្រមូលផ្តុំ។
៨. ប្រតិបត្តិករសន្តិសុខសង្គម
រាជរដ្ឋាភិបាលនឹងធ្វើកំណែទម្រង់ស្ថាប័ន តាមរយៈការធ្វើសមាហរណកម្មស្ថាប័នប្រតិបត្តិករដែលមានស្រាប់ទាំងអស់ពោលគឺ ប.ជ.ស ប.ជ.អ ប.ស.ស និង ម.ជ.ព ឲ្យទៅជាស្ថាប័នតែមួយ។ ស្ថាប័នថ្មីនេះគឺជាគ្រឹះស្ថានសាធារណៈ ដែលមានមុខងារគ្រប់គ្រង និងចាត់ចែងរបបសន្តិសុខសង្គមទាំងអស់រួមមាន៖ សោធន ថែទាំសុខភាព ហានិភ័យការងារ ពិការភាព និងនិកម្មភាព។ល។
ការគ្រប់គ្រងរបស់ស្ថាប័នប្រតិបត្តិករសន្តិសុខសង្គមត្រូវអនុវត្តទៅតាមគោលការណ៍ជាមូលដ្ឋានដូចខាងក្រោម៖
ក. ក្រុមប្រឹក្សាភិបាល
សមាជិកនៃក្រុមប្រឹក្សាភិបាលរបស់ស្ថាប័នទាំងនេះ ត្រូវមានសមាសភាពមកពីស្ថាប័នពាក់ព័ន្ធទាំងអស់ រួមមានតំណាងមកពីស្ថាប័នរដ្ឋ តំណាងនិយោជក និងតំណាងនិយោជិត ព្រមទាំងអាចមានតំណាងស្ថាប័នផ្តល់សេវាសុខាភិបាលផងដែរ។
ខ. គណៈកម្មាធិការជំនាញ
គណៈកម្មាធិការជំនាញមួយចំនួន គួរត្រូវបង្កើតឡើងដើម្បីជំរុញប្រសិទ្ធភាពការងាររួមមាន៖ គណៈកម្មាធិការត្រួតពិនិត្យគុណភាពសុខាភិបាល គណៈកម្មាធិការវិនិយោគ គណៈកម្មាធិការសវនកម្ម ឬគណៈកម្មាធិការចាំបាច់ផ្សេងទៀត។
គ. គោលការណ៍ប្រតិបត្តិ
ប្រតិបត្តិការរបស់ស្ថាប័ននេះ ត្រូវធ្វើឡើងដោយឈរលើគោលការណ៍អភិបាលកិច្ចល្អ។ ស្ថាប័ន ប្រតិបត្តិករត្រូវអនុវត្តទៅតាមគោលការណ៍ចម្បងមួយចំនួនដូចជា (១) ការរៀបចំបញ្ជិកាគណនេយ្យដោយអនុលោមតាមស្តង់ដារ (២) ការបង្កើតប្រព័ន្ធត្រួតពិនិត្យផ្ទៃក្នុង (៣) ការដាក់ឲ្យធ្វើសវនកម្មឯករាជ្យលើរបាយការណ៍ហិរញ្ញវត្ថុ (៤) ការផ្សព្វផ្សាយជាសាធារណៈនូវរបាយការណ៍ហិរញ្ញវត្ថុ និង (៥) ការដាក់ឲ្យមានការវាយតម្លៃឯករាជ្យលើប្រសិទ្ធភាពនៃការគ្រប់គ្រង និងប្រើប្រាស់ថវិកាភាគទាននៅរៀងរាល់ ៥ ឬ ១០ ឆ្នាំម្តង។
ឃ. យន្តការធ្វើសម្បទានឆ្លង
រាជរដ្ឋាភិបាល នឹងសិក្សាសមិទ្ធិលទ្ធភាពលើការរៀបចំយន្តការធ្វើសម្បទានឆ្លងរវាងរបប ឬកម្មវិធីនីមួយៗ (លើកលែងរបបសោធន) ដើម្បីប្រើប្រាស់ធនធាននៃរបប ឬកម្មវិធីដែលមានអតិរេកថវិកាមកជួយស្រោចស្រង់របប ឬកម្មវិធីដែលមានឱនភាពថវិកា ក្នុងគោលដៅជៀសវាងការទម្លាក់បន្ទុកទាំងស្រុងមកលើថវិកាជាតិនៅពេលដែលរបបណាមួយមានឱនភាពថវិកា។ ការធ្វើសម្បទានឆ្លងនេះចាំបាច់ត្រូវគិតគូរដល់ចីរភាព និងភាពរឹងមាំផ្នែកហិរញ្ញវត្ថុនៃរបប ឬកម្មវិធីដែលពាក់ព័ន្ធ និងជៀសវាងនូវការកើតមាននូវហានិភ័យចិត្តសាស្រ្តចំពោះរបបឬកម្មវិធីទាំងនោះ។
